-Zaburzenia lękowe są jednymi z najczęściej
występujących zaburzeń psychicznych zaraz obok depresji, uzależnień i problemów
ze snem. -Przyjmuje się, że występują u 5-20%
populacji, częściej jednak u kobiet (o 70 %) niż u
mężczyzn, pojawiają się zarówno u dzieci jaki i dorosłych. Największą różnicę
pomiędzy płciami wykazano w odniesieniu do fobii specyficznych, najmniejszą w
przypadku fobii społecznej. -Ponad 30% osób zgłaszających się
do lekarza POZ ma objawy lękowe. -U około 10% osób zaburzenia lękowe
przebiegają z dolegliwościami somatycznymi. -Ich powstawanie w dużej mierze zależy od
kombinacji działania czynników
genetycznych, rozwojowych, osobowościowych jak i środowiskowych.
Objawy lęku
Lęk jest złożony z różnych komponentów, może objawiać
się w różny sposób i na różnych poziomach świadomości. Jako pierwsze zauważane
są najczęściej dolegliwości fizyczne (to przez nie większość
osób udaje się do lekarza POZ martwiąc się, że doświadcza poważnej choroby).
Oprócz objawów fizycznych, lęk może się manifestować również inaczej. Poniżej
przykłady objawów:
•Osoba
doświadczająca lęku może mieć nieprzyjemne odczucia z ciała
w postaci: kłucia, drętwienia, osłabnięcia kończyn, pieczenia w klatce
piersiowej, nadmierną suchość w ustach, uczucie dławienia się, zawroty głowy,
pocenie się, uderzenia gorąca, dreszcze, nudności, biegunki, osłabienie mięśni
lub sztywność.
•Objawy
poznawcze, które mogą się pojawiać to: obniżona koncentracja uwagi,
problemy z pamięcią, zawężenie pola uwagi - nadmierna czujność, utrata
obiektywizmu, intruzywne myśli, obrazy, wspomnienia, natłok myśli, poczucie
derealizacji i depersonalizacji, obsesje i kompulsje.
•Objawy
behawioralne, których doświadcza wiele osób w lęku to: unikanie,
ucieczka, bezruch w odpowiedzi na lękowy bodziec, trudności w mówieniu,
hiperwentylacja, niepokój i pobudzenie psychoruchowe.
Zaburzenia lękowe można z powodzeniem leczyć poprzez
psychoterapię i/lub farmakoterapię. Nieleczone mają tendencję do utrwalania.
W farmakoterapii stosuje się
przede wszystkim leki przeciwdepresyjne (na przykład, ale nie tylko trójpierścieniowe
i SSRI), doraźnie stosuje się benzodiazepiny - jednak mają one potencjał
uzależniający. Zawsze o doborze konkretnego leku i dawki decyduje lekarz
prowadzący.
Psychoterapia jest często
stosowana równolegle z farmakoterapią lub samodzielnie. W trakcie psychoterapii uczymy
się bardzo dużo o naszym funkcjonowaniu i rozumieniu objawów, rozpoznawaniu
wzorców zachowań. Dzięki temu możemy wprowadzić
zmiany w naszym życiu i w przyszłości lepiej radzić
sobie z trudnościami. Jest warunkiem trwałej poprawy i w dużym
stopniu zapobiega nawrotom.
Pamiętaj, że zaburzenia lękowe można z powodzeniem leczyć.
Jeżeli masz wątpliwości, co do swojego stanu zdrowia rozważ kontakt ze
specjalistą. On pomoże Ci
ocenić czy zmagasz się z zaburzeniami lękowymi.
#ZaburzeniaLękowe, #Psychoterapia, #Farmakoterapia, #ObjawyLęku Opracowała:
mgr Klaudia Radecka ·Nitka-Siemińska A. Zaburzenia lękowe - charakterystyka i zasady leczenia.
Forum medycyny rodzinnej 2014; 8(1): 37-43 ·Święcicki Ł. Lęk i zaburzenia lękowe - poradnik dla pacjentów i ich
rodzin. ·Clark D.A., Beck A.T. (2018). Zaburzenia lękowe. Podręcznik z
ćwiczeniami opartymi na terapii poznawczo - behawioralnej. Kraków: Wydawnictwo
Uniwersytetu Jagiellońskiego ·Gillihan S.J. (2016). Wytrenuj swój mózg. Siedmiotygodniowy program dla
osób z zaburzeniami lękowymi i depresją oparty na terapii
poznawczo-behawioralnej. Poradnik z ćwiczeniami. Kraków: Wydawnictwo
Uniwersytetu Jagiellońskiego